NAJBARDZIEJ ZŁOŻONA ROLA
Najbardziej złożona i delikatna jest rola państwa w realizacji doktryny. Nie może ono ingerować bezpośrednio w sferę komunikowania masowego, gdyż to oznaczałoby powrót do praktyk autorytarnych, nie może też być całkowicie bierne, gdyż to z kolei byłoby przyzwoleniem na nieodpowiedzialność mediów. Pozostaje więc droga rozsądnego kompromisu, czyli umiarkowanej i pośredniej interwencji. Ma ona polegać na tworzeniu ogólnych warunków sprzyjających realizacji przez media postulatów doktryny. Tak więc państwo powinno tworzyć prawne gwarancje wolności i niezależności mediów, np. przez ograniczanie procesu koncentracji mediów (ustawy antymonopolowe) czy taką politykę wydawania licencji nadawczych, która zagwarantuje pluralizm w eterze i troskę nadawców o interes publiczny.